Marloth Nature Reserve

Swellendam zonnig 26gr

Na goed geslapen te hebben en een heerlijk ontbijt, zijn wij in de auto gestapt om naar het Marloth Nature Reserve te rijden. Hier was een wandelroute van een uur naar de waterval.  Bij het nature reserve aan gekomen moesten wij ons aanmelden bij een man in een houten hokje.  Op een lijst schrijf je je gegevens en waar je naar toe gaat. Dit is voor het geval je tijdens sluitingstijd nog niet terug bent dan weten ze in welk gedeelte ze naar je moeten zoeken.  Die man in het hokje vroeg of we met de auto naar de waterval gingen,  wij nee lopend dat uurtje gaat ons wel lukken  Hij gaf ons een plattegrond mee met wat pijltjes er op en dat we de bordjes waterval moeten volgen. Wij van start,  water, koekjes, snickers, druivensuiker en camera mee. Een mooie wandeling door de bergen. Na een minuut of 55 zeiden we tegen elkaar we zouden er nu toch  zowat moeten zijn maar we hoorden nog geen waterval, wel waren we een paar keer over een beekje henn gelopen.  Na een uur kwamen we op een parkeerplaats in de bergen met een groot bord boven een pad " Duiwelsbos / Waterfall" . Wij dat pad in wat redelijk begaanbaar was, na ongeveer een half uur zagen wij een klein watetvalletje.  Zal dit het zijn? Nou dat stelt dan ook niet veel voor. Je kon nog meer omhoog maar zagen ook dat het dan veel geklauter zou worden.  Gelukkig kwamen ereen paar mensen naar beneden en vroegen wij is de waterval nog hoger en hun zeiden met een big smile yes.  Wij samen in overleg,  wat doen wij gaan we verder naar boven of terug.  Dat wij daar stonden te overleggen liep er een gezinnetje langs met 2 kleine kinderen  (3 en 5 jaar denk ongeveer) wij toen als die het doen dan moeten wij dat toch ook redden. Het was een geklim en geklauter over rotsblokken en niet altijd gemakkelijke padden, met af en toe even een rust pauze  kwamen wij na ongeveer een half uur bij de waterval. Daar even heerlijk gezeten en foto's gemaakt en toen de weg weer terug als eerste weer terug naar die parkeerplaats.  De terugweg ging wat enmakkelijker naar beneden maar je moest toch ook wel uitkijken dat je niet uitgleed.  Op de terugweg nu ook wat tijd om foto's te maken.  Toen wij de berg afliepen kwamen wij een stel tegen die omhoog gingen op teenslippertje. Chris en ik keken elkaar aan en moesten beide aan een ander stel denken. Op het parkeerterrein gekomen moesten wij nog terug naar de ingang door de bergen heen.  Het was een hele mooie maar wel een zware wandelroute.  Totaal hebben wij er 4 uur over gedaan.  En die 1 uur in de beschrijving was vanaf de parkeerplaats naar de waterval. Die man in dat houthokje bij de ingang heeft volgens ons toen wij van start gingen naar zijn voorhoofd gewezen,  daar heb je weer van die debiele Nederlanders